Tarta cytrynowa

Wreszcie aura za oknem skusiła mnie do przygotowania tarty cytrynowej. Potrzeba intensywnych i świeżych zarazem kolorów na deserowym talerzyku, pchnęła mnie w stronę orzeźwiającej tarty cytrynowej z kremem tak muślinowym, że musiałam sama siebie powstrzymywać przed wyjadaniem go przed wyłożeniem na kruchym spodzie. Och! Jak ta tarta cytrynowa smakowała, a jak pachniała! I ten cudowny krem – choć pierwsza jego wersja wyszła mi odrobinę za luźna, nieco budyniowa (po ukrojeniu kawałka ciasta, krem nieco opadał po bokach), to i tak tartę zjadaliśmy z niekrytą przyjemnością. Wiadomo jednak, że zanim podzielę się jakimkolwiek przepisem, muszę wprzód dopracować jego słabsze strony (jeśli takowe mnie zastaną), dzięki czemu mogę podzielić się z Wami także „dobrymi radami”, ponieważ mam do pewnego stopnia samodzielnie sprawdzone kwestie, które mogą pójść nie do końca po naszej myśli.

Przyznam, że mnie ta luźniejsza konsystencja kremu przypadła do gustu – tarta cytrynowa ma w sobie coś nieidealnego, domowego, autentycznego – zatem jeśli szukacie takiego efektu, to przy 180 g soku z cytryn dodajcie 25 g mąki ziemniaczanej. Wiem jednak, że piekąc i podając gościom swoje desery, pragniemy by były idealne, toteż w swoim przepisie podaję proporcje składników na taki właśnie idealny krem. Ten nieco rzadszy świetnie sprawdzi się jako dodatek do naleśników lub bez – konsystencja wręcz perfekcyjna.

Krem cytrynowy najlepiej przygotować na pełnotłustym mleku – wtedy smakuje najlepiej. Ja próbowałam także 2% mleko bez laktozy, które też się sprawdza, choć ja zdecydowanie wolę krem, w którym użyte zostało pełne mleko. Po co to mleko w kremie? Otóż dostępne u nas cytryny są zwykle bardzo kwaśne, a dodane mleko łagodzi zbyt intensywny smak niewygrzanych w Słońcu cytryn, dzięki czemu krem jest przyjemnie cytrusowy. Ponadto, rozcieńczając sok cytrynowy mlekiem, możemy śmiało zredukować ilość cukru w kremie.

Kruche ciasto na oleju, w niczym nie ustępuje temu na maśle, no może w aromacie jest nieco uboższe – wiadomo, że kruche ciasto z masłem pachnie zupełnie inaczej – idyllicznie – ale nie ma podstaw, by przez wzgląd na sam aromat rezygnować z udziału oleju w tarcie. Tym bardziej, że sam krem jest bardzo aromatyczny, więc kruchy spód stanowi dla niego tło, które musi być stabilne i doskonałe w formie, kruche i uginające się pod naporem widelca, a ten spód spełnia te „wymagania”, a tym samym tarta cytrynowa nie traci na jakości.

Dla mnie tarta cytrynowa świetnie smakuje podana z czarną kawą – najlepiej espresso – i z dużą ilością świeżych, ale niewybijających się smakiem i aromatem owoców jak borówki, a także z kilkoma listkami świeżej mięty, która doskonale komponuje się z kremem cytrynowym, a w dodatku jest także w cieście. Jeśli jednak macie ochotę zwieńczyć tartę czymś super słodkim, a nie wiecie co zrobić z pozostałymi po kremie białkami, polecam przygotować małe bezy z tego przepisu – gwarantuję, że dogodzicie tym połączeniem wszystkim łasuchom.

Dobre rady

• Kruche ciasto
  • Po wyrobieniu ciasta a przed wałkowaniem, ciasto dobrze jest schłodzić w lodówce przez około 30 minut. Dzięki schłodzeniu ciasto będzie się wygodniej wałkować, a także łatwiej przenosić do foremki. Ciepłe ciasto łatwiej się rozrywa, dlatego też ciasto w temperaturze pokojowej można rwać i układać w blasze. Wybierając tę opcję, musimy mieć świadomość, że nie uzyskamy równomiernej grubości spodu, na całej jego szerokości i długości, co uda się podczas wałkowania ciasta.
  • Ciasto, by było pyszne i aromatyczne przyprawiam, w tym przypadku, otartą skórką pomarańczy lub cytryny oraz drobno posiekanymi świeżymi liśćmi mięty.
  • Ciasto piekę na oleju zamiast na maśle z dwóch powodów – po pierwsze, bo można; po drugie, bo cena masła jest zatrważająco wysoka, więc tam, gdzie jest przestrzeń na modyfikacje, chętnie je stosuję.
    • Jeśli chcecie zastosować w tym przepisie masło, należy dodać go w ilości 150 g.
  • Do ciasta dodaję więcej żółtek niż białek lub całych jajek, ponieważ białko podczas pieczenia powoduje, że kruchy spód nadto twardnieje, podczas gdy bogate w tłuszcze żółtko sprawia, że ciasto jest bardziej kremowe, a po wypieczeniu piaskowo kruche, czyli idealne. Białka doskonale wiążą ciasto, ale ich nadmiar w kruchym cieście nie zawsze jest pożądany.
  • Jeśli, wyrabiając ciasto na oleju, zauważycie, że ciasto jest zbyt sypkie i nie chce się dobrze połączyć w jednorodna masę, dodajcie do niego nieco zimnej wody, stopniowo od łyżki, czyli 20-25 g zaczynając – taka ilość powinna rozwiązać ewentualny problem.
• Krem cytrynowy
  • Po pierwsze bio cytryny. Dlaczego? Więcej o tym pisałam w tym poście.
  • Do sparzenia jajek potrzebne będzie mleko o temperaturze 82-85°C. Wrzące mleko, mogłoby ściąć żółtka i byłoby po kremie. Ja od lat używam tego termometru i chętnie go polecam.
  • Podgrzane do wspomnianej wyżej temperatury mleko, dodaję do masy z żółtek, cukru i soku z cytryny nieustannie całość mieszając. Po dodaniu mleka, które dokładnie łączę z masą żółtkowo-cukrowo-mączną, całość przelewam do tego samego rondla i doprowadzam do zagotowania, nieustannie mieszając.
  • Po sparzeniu jajek, krem należy gotować, powoli, na średnim ogniu, by mąka dodana do kremu nie zaczęła przywierać do dnia rondla. Powolne gotowanie kremu zajmuje około 15 minut.
  • Po ugotowaniu kremu, odstawiam go do ostudzenia. By na wierzchu nie powstał kożuch, na wierzchu kremu układam folię spożywczą, tak by dokładnie pokryła całą wierzchnią część kremu.
  • Słodycz kremu uzależniona jest od dojrzałości cytryn, im słodsze, tym wymagają mniej cukru.
  • Ilość mąki ziemniaczanej zależy także od ilości soku, jaką wyciśniemy. Ja, pierwotnie, dodałam 25 g mąki ziemniaczanej i była to odrobinę niewystarczająca ilość jak na 180 g soku, by pozwoliła kremowi stężeć na kruchym cieście, przez co po ukrojeniu tarty, krem lekko się rozpływał, dlatego też następnym razem, mając taką samą ilość soku zwiększyłam ilość mąki ziemniaczanej.

Kruche ciasto

Krem cytrynowy

Składanie tarty

Tarta cytrynowa